Sometimes I pretend to be normal, but it gets boring. So I go back to being me !

zondag 26 september 2010

Vriendin N



In mijn middelbare school periode maar vooral erna geloof ik (mijn geheugen en ik zijn geen goede vrienden helaas) had ik een vriendin : ik noem haar maar even vriendin N want privacy is ook erg fijn.
Vriendin N reed in een Fiat Panda dat weet ik nog heel goed , we waren beide 18 en maakten de school in Eindhoven onveilig. Ik keek enorm tegen haar op weet ik nog want zij was nooit voor iemand bang, goed gebekt , en stond stevig in het leven. Dus als zij bij me was voelde ik me ook een stuk sterker.
Ik weet niet meer heel veel dingen uit die tijd wel weet ik dat haar moeder in een oldtimer reed, ze Amerikaanse cocker spaniels hadden thuis en dat zij een moeder had die elke puber zich wenste in die tijd. Die reed gewoon om 11 uur 's avonds naar België als ze zin in friet had en vriendin N en ik in pyama mee in de auto , lekker Belse patat halen .
Vriendin N en ik hadden wel een band maar zoals ik al zei kan ik me veel uit die tijd niet meer herinneren .
Wel weet ik dat ik jaren later toen ik ging trouwen.... Trouwen? Ik hoor u denken : trouwen?
Geloof me ik kan het zelf niet geloven maar het is echt waar op mijn 24e ben ik precies 3 maanden getrouwd geweest en als het aan mij had gelegen was dat 1 dag geweest maar goed...
Ik leerde een man kennen en omdat de love of my life er niet meer was dacht ik ik trouw maar met hem een ander vind ik toch niet meer , ik word nooit meer verliefd , en ik wil toch een keer in die jurk , dat dacht ik dus.
Naïef? ja dus .
Enfin ik ging trouwen en vroeg vriendin N om mijn getuige te zijn , kon me ook echt geen andere getuige voorstellen dan haar . Maar daar waren pa en ma het niet mee eens , die vonden het schandalig dat ik mijn zus passeerde en dwongen me haar als getuige te nemen. Ik was gewoon niet opgewassen tegen ze en deed wat ze vroegen en belde N op in NL/of ik schreef een brief weet het niet meer precies, (ik woonde in Fr) dat mijn zus dus getuige zou zijn .
Vriendin N was niet blij, en terecht .
Toen trouwde ik : en de hele dag hoopte ik dat ze toch nog zou komen maar ze kwam niet .
Ik weet nog dat ik van 's ochtends tot 's avonds een uur of elf steeds maar hoop had dat ze nog kwam . Enfin ze kwam niet , ik had daar verdriet van.
Nog erger , de dag erna :
Het sloeg in als een bom bij me "Waarom was ik getrouwd met DIE man?"
Ik had spijt , zo ontzettende spijt......maar dat druk je weg , je zit in een hotel met een hele franse delegatie vrienden en familie en je denkt gewoon ach dat is de kater van de dag erna ....
Nou niet dus, niks geen kater, een week later vond ik hem nog steeds niks . En toen ik drie maanden getrouwd was belde ik pa op en met lood in de schoenen (de man had nl een gigafeest , een sprookjeshuwelijk betaald) en zei dat ik een vergissing gemaakt had, een megavergissing.
Wat zei pa ?
"Meid dat wist ik al voordat je ging trouwen en heb tegen je ma gezegd dat duurt nog geen jaar. maakt niet uit we hebben een leuk feest gehad en nu gaan we scheiden" Das mijn pa.
Opluchting alom.
Voor dat huwelijk, voor die schertsvertoning, ben ik toen wel mijn beste vriendin kwijt geraakt en dat vond ik duizend maal erger dan wat dan ook.
Maar thanks to Facebook hebben we elkaar teruggevonden en mailen we weer en hebben weer contact, tuurlijk is het anders, we zijn beide geen 20 meer, hebben een leven opgebouwd, zijn veranderd, hebben kinderen, man, andere vrienden maar toch ben ik heel blij dat we weer contact hebben , het is een toppertje ! Het is gewoon fijn dat we weer contact hebben ook al is dat over de mail .
Gisteren kreeg ik een pakketje van haar thuisgestuurd , Bjorn Borg pak met een kaartje erbij "Als je dan al naar het ziekenhuis moet, dan wil ik wel dat je er stijlvol bijligt "
Ik was er echt door geraakt , zo lief !




23 opmerkingen:

  1. Koesteren zo'n vriendin!
    Ik heb na mijn scheiding (12 jaar geleden) geen vrienden(innen) meer overgehouden.
    Soms mis ik het dat wel maar aan de andere kant je kunt ze ook niet krampachtig vasthouden toch?
    groetjes
    Anita
    http://alle-mooie-dingen.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waanzinnig zo'n vriendin, that's were friends are for.

    Ziekenhuis? Heb ik volgens mij ergens iets gemist...

    Liefs Claudia

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ach wat fijn dat jullie weer contact hebben! Wie weet gaat ze in de herkansing als je nog eens met G trouwt... ;-) En wat leuk dat ze er in ieder geval voor gezorgd heeft dat je er in oktober fatsoenlijk bij ligt in Björn Borg!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer dat op dat moment zulke dingen gebeuren maar gelukkig heb je haar weer terug gevonden. En hoe.... En wat een super pa had je......

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben blij dat je haar hebt gevonden...wat een schatje om dat op te sturen.......lief lief !!........maar dat komt ook omdat jij gewoon ook zo bent zeg maar......fijne zondag meis......

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wauw dat geloof ik dat je er door geraakt bent,ik heb zelfs last van natte ogen,het pak wat ze je opstuurd en erbij zet,dat je er in stijl bij moet liggen is toch helemaal top en het zegt ook,dat ze jou ook heeft gemist,je pa is wel heel lief en och we maken allen fouten in ons leven,fijne zondag nog,lieve groet Joke.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooi toch dat in bepaalde gevallen "friendship never ends"... koester het!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ondanks de treurige ondertoon een prachtig verhaal! Ik vind de reactie van je vader ook heel liefdevol want dat had ook anders kunnen uitpakken!
    En echte vriendschappen overleven een crisis!! Fijn dat jullie elkaar weer hebben gevonden!

    Groetjes
    Alma

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat heerlijk dat jullie weer heel voorzichtig contact hebben met elkaar!! Zoiets kan ik alleen maar dromen... Mijn hartsvriendin uit mijn jeugd heeft het contact jaren geleden ineens verbroken, zonder reden, zonder precies te vertellen waarom. Zomaar. Omdat we uit elkaar gegroeid waren, vond ze... En nu ben ik dus verhuisd. En weet zij dat niet. En kan ze me dus nooit meer bereiken als ze zich ineens bedenkt en toch weer contact wil... En ik heb me dus ook bij Facebook aangemeld. Hyves had ik al, ik twitter.... kortom: als ze wil, kan ze me zo vinden!! (nu moet ze het nog doen....)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Grappig dat je elkaar na zoveel jaar toch weer "vindt" (het met elkaar kanv inden, zin hebben om weer vrienden te worden...)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Bijzonder! Dat je je haar dan weer gevonden hebt, dat is fijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Da's mooi Floor, een vriendin terug vinden, en dan nog zo'n speciale, die begrijpt dat je niet in jouw ouwe kloffie het ziekenhuis in kan!
    Enne...we wachten allemaal met smart op die uitnodiging ergens op een wit strand, iedereen in het wit....;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ahhhh! Ik heb een brok in m'n keel en prikkende ogen.
    Wat een meid.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Kijk dat vind ik nou mooi! En dankzij internet kun je oude vrienden, bekenden en liefde sneller terugvinden...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik las je log vanmiddag al op mijn Iphone, maar da's zo lastig reageren als je veel wilt vertellen.

    Wat schitterend om te horen dat je vriendin weer hebt ontmoet, wat naar hoe je haar verloor, zeker gezien de situatie, wat een lief gebaar van haar en wanneer moet je naar het ziekenhuis?

    Bizar he, dat je je zoveel laat vertellen door anderen. Zoals de keuze voor je getuige. Ik zou graag zeggen dat ik dat stadium ben ontgroeid, maar helaas is dsat nog steeds niet zo: in een dergelijke situatie kan ik me zomaar geforceerd voelen om iets te kiezen wat ik niet wil. Ik hoop dat jij dat allang achter je hebt gelaten!!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Lieve Ils ! Ook ik ben heel blij dat je weer in mijn leven bent!! Dikke kus, hou van je, Nicole

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Dat is heel herkenbaar moet ik zeggen, van dat weinig herinneringen meer hebben. Heb ik ook. Waar zou dat dan toch aan liggen? Mijn moeder weet nog veel meer over mij dan ik. Raar!!!

    Enne, wat fijn dat je je vriendin weer hebt teruggevonden en lief dat ze dat pakje stuurde!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat lief! Mijn ooit beste vriendinnetje en ik zijn gewoon uit elkaar gegroeid. Zonder ruzie. Ik zou in augustus met haar uit eten gaan, maar te druk geweest. Ga haar zo een krabbel op Hyves sturen... Dank voor de reminder!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. ohh ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt! Ook ik bem op mijn 25e mijn beste vriendin kwijt geraakt door een stomme ketting brief nog wel... ik mis haar nog steeds en vraag me af hoe het met haar gaat.... nou ja wie weet lig ik via dat magazine straks onuitgenodigd toch op de mat en wie weet... zoekt ze me dan op op facebok oid... ik hoop het, fijn dat jij je vriendin wee rhebt gevonden.. die oude vriendinnen blijven altijd in je hart he ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wat fijn dat je haar teruggevonden hebt.

    En wat een lieve vader heb je.

    Wanneer moet je naar het ziekehuis?
    Sterkte alvast..
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Hé! Net je blog ontdekt. Wéér een half uur later ondertussen. Super!

    BeantwoordenVerwijderen