Sometimes I pretend to be normal, but it gets boring. So I go back to being me !

dinsdag 25 mei 2010

Moeder zijn is niet easy...



Zo wat een dag , wat een dag, het begon natuurlijk allemaal al zeer relaxed (not) .
En toen om 10 uur ging middelste op kamp maar niet voordat ze ons eerst helemaal gek had staan maken en we nog ruzie kregen zo vlak voor vertrek en daar kan ik dus niet tegen hè?
Ruzie voordat iemand weggaat, dus moest het uitgepraat worden, flink geknuffeld worden en gezoend en toen mocht ze pas weg van me.
Gisteravond had ze haar tas helemaal klaar zei ze en ik ben toch zo blij dat ik alles er weer heb uitgehaald en heb nagekeken want ze had het echt niet voor elkaar, 5 broeken en 1 tshirt is niet handig als je een week op vakantie gaat...dus we hebben alles weer opnieuw gepakt en klaargezet.
Ik vind moeder zijn soms zo zwaar want het kind is gewoon een vervelend kreng bij tijd en wijlen , een erg vervelend ding maar ik zie ook hoe ze er zelf onder lijdt en met zichzelf overhoop ligt en niet lekker in haar vel. Het is verdomme ook niet makkelijk als je 12 bent en alles begint te groeien, je hormonen maken dat je zelf niet meer weet wie je bent af en toe, je wil nog graag kind zijn maar ook weer niet , je wil hakken maar ook een knuffel in je bed, je wil make-up maar tegelijkertijd wil je ook gewoon nog kaftpapier met beertjes...
Pff het is gewoon dikke shit 12 jaar zijn.
En ik weet hoe het voelt als niemand je dan begrijpt, je ruzie maakt/krijgt maar dat eigenlijk niet wil , niet begrijpt hoe dat nou kan , wie begon er? waarom doe ik zo stom? maar o ik ga toch zeker niet toegeven ook niet dat ik fout ben want ik weet het eigenlijk helemaal niet waarom ik zo doe... Ik weet ook hoe eenzaam je je dan kan voelen , hoe beroerd. En ik weet dat ik ipv haar af te snauwen en haar slechte dingen te belichten juist het anders moet doen, haar goede dingen moet uitlichten , complimenten maken als ze wel wat doet ipv snauwen als ze iets niet doet, haar complimenteren met haar mooie kop en prachtig haar ipv zeggen dat ze te dik is en moet opletten , ik weet dat positieve aandacht veel beter is dan negatieve maar het lukt me gewoon niet altijd . Omdat ik dan druk ben en ze me irriteert, omdat ik er niet altijd aan denk, omdat ze me soms het bloed onder de nagels vandaan haalt, omdat ik gewoon niet perfect ben en zelf nog zoveel moet leren.
En dan sta ik daar , zwaai dat kind uit , dat prachtige kind van me en denk ik weer , Floor je moet het beter doen met haar, anders, positiever, en dan rollen de tranen me over de wangen , ik weet wel hoe het moet , waarom doe ik het dan niet altijd? Stomme ik, waarom?
En nu is ze een week op kamp en mis ik dat kreng al enorm .
Mama Floor gaat het beter doen schat, proberen althans, omdat ik nog heel goed weet hoe ik me voelde op die leeftijd en hoe erg ik het vond dat mijn ouders nooit eens iets positiefs zeiden en omdat ik zielsveel van je hou...
daarom ga ik het beter doen met jou, proberen met heel mijn hart , investeren . En daar gaan we meteen mee starten als je terug bent .Ik wil zo graag de "bijna" perfecte moeder zijn... Ik hoop zo dat ik het eens onder de knie krijg...

Dan mensen is de hond: schijnzwanger. En dat is GOED nieuws , ik moest er toch echt niet aan denken zeg....en dat gaat gewoon over....joepie .
Verder renden we van hot naar her dat heet van Sligro naar Verpakkingsfabriek naar Stort naar Sportschool naar Dierenarts naar Huis naar Sportclubs naar Huis en zo verder...en moest ik tussendoor nog even pakketten maken en versturen.
Enfin het is nu 18.54 uur en ik ben nog lang niet klaar dat word werken tot een uur of 11....
Tot morgen ....





24 opmerkingen:

  1. Och Floor wat een verhaal,weet zeker dat je niet de enigste bent,waar het zo aan toe gaat,ik zie het zo vaak om mij heen,komt ook mede door de tijd waar we in leven,de druk en ga zo maar door,ik denk (weet zeker ) dat je allang een goede moeder bent en puberteit ook er nu eenmaal bij en dat is niet fijn voor de puber,maar ook niet voor de moeder,pff gelukkig maar dat de hond schijn zwanger is,valt er in ieder geval een last van je af,fijne avond,lieve groet Joke.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En ik ben nu klaar en ga douchen, en lekker banken met een boek.
    Een opluchting voor je dat die hond niet echt zwanger is.
    En je kleine meisje, is weer terug voor je het weet. En kun je weer even knuffelen met haar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt het over mij!! Ik ben die moeder die best weet hoe ik het moet doen (meestal) maar die door drukte, vermoeidheid en hormeonen en door weet ik veel wat er vaak een potje van maakt:(
    En dan zeggen de meiden ook nog regelmatig dat ze van me houden.. hoe kan dat nou?!
    Heerlijk..kinderen..doodvermoeiend maar zo heerlijk eigen!
    O en gefeliciteerd met je schijnoma zijn:)
    Groeten, Corine(THUIS)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi, eerlijk logje! Je ziet wat er nodig is dat is al meer dan sommige ouders, dat je het niet altijd in de praktijk kan brengen is omdat je ook maar een mens bent!
    Ik denk dat goed ouderschap oa. inhoud dat je kritisch bent naar jezelf, en dat je bereid bent te veranderen als dat nodig is, dat je dat kunt word in dit logje duidelijk.
    Wat betreft de hond, Hoera! nou maar opereren denk?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ach, hebben we dat allemaal niet Floor, dat we minstens één keer per dag per kind denken: nu ga ik het écht anders doen?!
    Maar jouw jongste weet écht wel dat je van haar houdt hoor, want ze hing op haar verjaardag wel met haar lieve moeder aan de telefoon! En geloof maar dat ze weer super blij is als ze terugkomt en jou ziet staan om haar op te halen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ach meid, ik weet zeker dat je je stinkende best doet, en dat weet die "draak"ook!;).
    Jij bent de beste moeder voor haar! En stiekem vindt ze jou ook echt de liefste hoor, zeker weten!Vraag maar op ze altijd ALTIJD kan rekenen......was?eten?taxi?school?traktatie?etc?
    juist......heel normaal..natuurlijk, maar het is wel haar veilige haven en je weet het he...je moet het éigenlijk als een compliment zien.....ze durven alleen maar zichzelf (dwars) te zijn daar waar ze onvoorwaardelijke liefde weten!!!!!!!
    Zo....diep adem halen, cappucinootje nemen en verder gaan!

    Houdt moed!

    groetjes
    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Moeilijk,moeilijk,kinderen opvoeden en, vooral als ze in de puberteit zijn.
    Gelukkig dat de hond schijnzwanger is,dat dacht ik al toen ik je verhaal zo las maar,nu heb je tenminste zekerheid.

    Lieve gr van ons.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Accchhhh lieve schat....heel herkenbaar...een dikke knuffel en: Je bent pas 28 hoor...en je dochter is 12 dus dat kàn wel eens moeilijk zijn- maar het is pàs geleden dat je zelf nog 12 was dat is dan weer een voordeel. Schijnoma! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. En juist omdat je je dit realiseert, doe je het al goed. Hebben we dit niet allemaal zodra er 1 hormoon bij onze larfjes tot leven komt? Ik wel tenminste, maar zolang de jongens nog spontaan hun armen om me nek slaan voor een hugje, denk ik: ach je doet het zo gek nog niet. En wat een zegen dat het slettebakje niet zwanger is...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Och meis hoe herkenbaar is dit verhaal ik denk zolang we maar nadenken over hoe we het doen en hoe het beter kan zijn we nog niet zo verkeerd bezig.Zie mezelf nog staan jaren terug toen zoonlief op schoolverlaterskamp ging en mij straal voorbij fietste niet omkeek en zeker niet zwaaide en ik janken natuurlijk.
    En nu is hij 18 volop in de examens en roept bij het weggaan HVJ( hou van jou,zal wel sms taal zijn)dus komt denk ik.
    Groetjes Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve Floor,

    Wacht maar tot ze 18 is, vind je 12 een moeilijke leeftijd? Maak je borst maar nat als ik je zo hoor. Ik ga nooit tekeer tegen mijn kinderen, het zijn schatjes en doen nooit iets lelijks tegen anderen. Ze doen de boodschappen, de was, koken, ruimen op. Ik hoef thuis helemaal niets te doen. Heerlijk..... Geloof je dit echt?
    Nee iedereen heeft wel eens een rottijd met een kind, maar dat wil niet zeggen dat je niet van ze houdt. Ik zal door het vuur gaan voor ze. Letterlijk.... En diep in hun hart weten die bloedjes van kinderen dat je het allemaal voor ze doet omdat je van ze hou en dat je alleen maar het beste met ze voor hebt... Dus meid.... ga zo door en anders tel je even tot 5 voordat je iets zeg... Helpt vaak hoor.

    Sterkte en gelukkig is dat leuke hondje van je niet zwanger, kan je op vakantie...

    Groetjes Pieternel

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zo herkenbaar...(moeder van 4)

    Verheug me elke dag op jou schrijven, gelukkig schrijf je veel en vaak.

    Groeten Karin

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ach, ik denk dat elke moeder dit herkent, denk wel eens of onze moeders daar ook last van hebben gehad, we willen tegenwoordig ook zo graag in alles perfect zijn...en dat zijn we niet :(
    Hoera Hoera, Floor kan op vakantie!
    (ik vind de foto trouwens weer geweldig gevonden, zijn de cupcakes in de smaak gevallen??)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Lieve Floor ik zou willen dat je mijn mama was, vind je zo lief.
    Ja weet ook wel dat dat niet kan, dan had je me gekregen toen je 9? was, maar toch....

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Pfffffffffffff................gelukkig schijnzwanger !!! gefeliciteerd !!

    Dikke kus Ria.........

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Oh ja die pubertijd .. i know. Jij hebt er 7 maar ik vond 3 tegelijk al een hel. Zooo blij dat ze volwassen zijn nu .. en hopelijk worden ze zelf moeder ooit van een puber ahha

    Maar we will survive

    groetjes Elise

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Lieve Floor, mijn oudste dochter is nu 9, maar wat je schrijft is zo herkenbaar... (dat belooft nog wat hier pffff)
    Naar wat ik kan lezen doe je het juist heel goed. Je bent je ontzettend bewust van hoe dingen gaan, hoe zij is en hoe jij bent. En jullie houden zielsveel van elkaar, dat weet zij ook. En dat botsen, dat hoort er gewoon bij. Dat geeft ook aan dat ze zich juist heel erg veilig voelt bij je (leuk gezegd, maar daar heb je op zo`n moment dan weer weinig aan hè ;-) ..) Ga zo door, Floor. Ik vind je geweldig! En je verhalen ook. Dank voor je logje..

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Zolang je je bewust bent van dit soort gevoelens en het uit, doe je het hartstikke goed. Erger wordt het als het je niks (meer) kan schelen. En, ze weet het wel hoor, dat geloof ik!

    Het is gewoon een gekkenhuis en een achtbaan van emoties die alle kanten opvliegen als je kinderen in de puberteitleeftijd hebt. Af en toe even stilstaan, tot tien tellen, of erbij weglopen, de deur even achter je dicht trekken, kan net even die afstand opleveren die je nodig hebt. Nog maar een sms-je naar d´r sturen dan?

    Groet Roelien

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hallo Floor

    Jij bent echt een ontzettend lieve moeder !!!

    Wat een geluk dat de hond alléén maar schijnzwanger is.

    Warme groet Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Helemaal herkenbaar. En ik denk dat we allemaal wel 'ns de fout ingaan. En moeten we dat dan echt ook als fouten zien? Opgroeien gaat met horten en stoten en als het allemaal van een leien dakje gaat, dan zijn ze bij de eerste tegenslag toch helemaal flabbergasted?

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Vreselijk! Dat herken ik zo goed! De uitarsting, even later ik weg naar werk of hij weg naar school en dan min geduld terugvinden en denken: waarom heb ik dat nou niet anders (volwassen!) aangepakt?

    Nou ja...we zijn moeders en mensen met fouten. Volgens mij doe jij het lang niet slecht!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Godzijdank is de hond schijnzwanger.... of...? Is ze eigenlijk wel gesteriliseerd?? Je weet het tenslotte maar nooit... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  23. En ik had me nog zo verheugd op leuke puppy-foto's :)

    BeantwoordenVerwijderen